بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک شاخه های شسته ، باران خورده پاک آسمان آبی و ابر سپید برگهای سبز بید عطر نرگس ، رقص باد نغمه شوق پرستوهای شاد خلوت گرم کبوترهای مست نرم نرمک میرسد اینک بهار خوش به حال روزگار . خوش به حال چشمه ها و دشتها خوش به حال دانه ها و سبزه ها خوش به حال غنچه های نیمه باز خوش به حال دختر میخک که میخندد به ناز خوش به حال جام لبریز از شراب خوش به حال آفتاب . ای دل من ، گرچه در این روزگار جامه رنگین نمی پوشی به کام باده رنگین نمی بینی

تمامی رنجهای ما در رحمتی که سراسر هستی را فرا خواهد گرفت محو خواهند شد . و زندگی ، شیرین خواهد شد مانند یک نوازش . در زندگی ، طعم شادی را نچشیده ای اما ، کمی صبر کن صبر کن . ما ، آرام خواهیم گرفت آرام خواهیم گرفت .

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم جامۀ کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است کار بد، مصلحت آن است که مطلق نکنیم رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم سرّ حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم شاه اگر جرعۀ رندان نه به حرمت نوشد التفاتش به می صاف مروق نکنیم خوش برانیم جهان در نظر راهروان فکر اسب سیه و زین مغرق نکنیم آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند تکیه آن به که بر این بحر معلق نکنیم گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم